تلخ است که لبریز حقایق شده است

زرد است که با درد موافق شده است

عاشق نشدی وگرنه می فهمیدی

پاییز بهاری است که عاشق شده است

اگه یه روز چشمات پر اشک شد و دنبال یه شونه گشتی که گریه کنی صدام کن. بهت قول نمی دم که ساکتت کنم...ولی قول می دم که پا به پات گریه کنم

توی کوچه های خلوت راهی عشق تو بودم

راهی ترانه هایی که برای تو سرودم

زیر لب می خوندم آروم تک تک ترانه هاتو

به امیدی که دوباره میشنوم صداتو

ولی هر چه اتنظار کشیدم نیومدی

هر چقدر تو کوچه ها قدم زدم نیومدی

همه ی ترانه ها توی گریه گم شدن

زیر پام خیس شد از اشکام تو بازم نیومدی

 به خودم میگفتم هر جا که باشی میای سراغم

آخه گفته بودی جز تو هیچکسی رو دوست ندارم

باورم نمیشد از من ببری واسه همیشه

آخه گفته بودی عشقت توی جونم کرده ریشه

گفتم آخه مگه میشه تو به یاد من نباشی

مگه میشه تو بخوای و بری و ازم جدا شی

ولی هر چه اتنظار کشیدم نیومدی

هر چقدر تو کوچه ها قدم زدم نیومدی

همه ی ترانه ها توی گریه گم شدن

زیر پام خیس شد از اشکام تو بازم نیومدی